ყველაზე კარგი ინდიკატორი ხალხისათვის საკუთარი მაცივარი და ჯიბეა, როცა ერთიც ცარიელია და მეორეც, ამას აღარც კვლევა სჭირდება და აღარც გამოკითხვა, – განაცხადა სოსო ცინცაძემ ”ეროვნულ-დემოკრატიული ინსტიტუტის” მიერ გამოქვეყნებულ კვლევის შედეგების შესახებ.
”4 წელი ძალიან დიდი დროა პოლიტიკისთვის, შეიძლება ადამიანის ცხოვრებაში ეს გაელვებაა, მაგრამ პოლიტიკისთვის ძალიან დიდი დროა. ის, რომ 4 წელიწადში ცხოვრება გაუარესდა, ამას რა კვლევა უნდა. ეს ისედაც ცხადია. ყველაზე კარგი ინდიკატორი ხალხისთვის არის საკუთარი მაცივარი და ჯიბე, როცა ერთიც ცარიელია და მეორეც, ამას აღარც კვლევა სჭირდება და აღარც გამოკითხვა. რაც შეეხება ჩვენი ნარჩევი პარტიის დეპუტატების განცხადებას, რომ ის ამას არ ენდობა და ეს იმას არ ენდობა, ეს უკვე ელემენტარულად მათივე კეთილსინდისიერების და ზნეობრივი ჰიგიენის პრობლემაა”, – განაცხადა ცინცაძემ.
უნდა ველოდოთ თუ არა რადიკალურ ცვლილებებს იმის გათვალისწინებით, რომ ყველაზე დიდია მაჩვენებელი იმ ელექტორატის, რომელსაც არჩევანი ჯერ გაკეთებული არ აქვს, ცინცაძემ განაცხადა, რომ ”არ უნდა ველოდოთ”.
”ეს არის ყველაზე დიდი ხელოვნური შეცდომა, რომ ვინმეს არ აქვს გადაწყვეტილება მიღებული. გადაწყვეტილება ყველას აქვს მიღებული, მაგრამ ყველაზე დიდი ნაწილი, რომელმაც იცის, მას უკვე ხელი აქვს ჩაქნეული და არჩევნებზე მისვლას აღარ აპირებს. ელემენტარულად ეს ჩვენი პოლიტიკური კულტურის დაბალ დონეზე მეტყველებს. ჯერ კიდევ ჩამოუყალიბებელი თავის აქცენტებში შეიძლება იყოს მოსახლეობა ამერიკაში, ევროპაში, ბრიტანეთში, ავსტრალიაში ან ახალ ზელანდიაში, სადაც ხალხის ძირითადი საფიქრალი რა ვჭამო არ არის. ქვეყანაში, სადაც ძირითადი საფიქრალია რა ვჭამო და ბავშვებს რა ვაჭამო, იქ საკითხი ასე არ დგას. მას არ აინტერესებს, იმედგაცრუებულია, ხელი აქვს ჩაქნეული და ფიქრობს, რომ მისთვის სულ ერთია, ხალხისთვის არავინ არ არის. როგორ ფიქრობთ, რა უნდა მოხდეს 6 თვეში ისეთი,რომ შალვა ნათელაშვილის ამომრჩეველმა ხმა მისცეს კვაჭანტირაძეს?!” – აღნიშნა ცინცაძემ.
ექსპერტის თქმით, ყველაზე ცუდი რაც შეიძლება მოხდეს, ეს იქნება მასობრივი იმედგაცრუება, როცა საერთოდ არ მივა ხალხი არჩევნებზე. ამ საფრთხეს თითოეული პოლიტიკოსი გრძნობს და სწორედ ამიტომ დაიწყეს საუბარი იმაზე, რომ არჩევნებზე მისვლა შესაძლოა სავალდებულო გახდეს.
”ხედავენ, რომ წლიდან წლამდე ხალხის რაოდენობა, ვინც საერთოდ არ მიდის არჩევნებზე, გეომეტრიული პროგრესით იზრდება. სადაც საზოგადოება პოლარიზებულია, ჩვენთან არ არსებობს საშუალო ფენა, რომელსაც შეუძლია მერყევი იყოს, ჩვენთან არიან მდიდრები და ღარიბები, არიან კმაყოფილები ამ მთავრობით და უკმაყოფილოები. უკმაყოფილო ერთ თვეში კმაყოფილი ვერ გახდება, ხოლო კმაყოფილი შეიძლება უკმაყოფილო გახდეს. ვინც უკმაყოფილოა და ერთ თვეში სამსახურს ვერ იპოვის, ის ან წავა არჩევნებზე და ხმას მისცემს ოპოზიციას ან საერთოდ არ წავა არჩევნებზე”, – აღნიშნა ცინცაძემ.